ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ( οχι τη δικια μου... μη βιαζεσε θα καταλαβεις)...
Αγαπημενη μου κυρία ετών 50 ( ή και 60)...
θα ηθελα σε παρακαλώ να δώσεις βάση σε αυτά που θα σου πω...
Η νυφή σου ειναι κι αυτή παιδι καποιας άλλης μανας, γι΄αυτό μην ξεχνάς οτι εσύ ησουν αυτή που δήλωνες οτι με το που έγινες μανα, έγινες μανα για ολα τα παιδια του κόσμου...
Αστην να οργανώσει μόνη της το γάμο της... εκείνη παντρεύεται οχι εσυ... αν χρειαστεί βοήθεια να την βοηθησεις... μπορεις να τη ρωτησεις αν θελει βοηθεια, αλλα πάντα διακριτικα... θα το εκτιμουσε και αυτό...
Μη θυμωσεις που ο γιος σου δεν θα βαλει στην κορη του το ονομα σου... ελεος... εσυ ησουν εκεινη που δεν το γουσταρες μια στα εφηβικα σου χρονια γιατι πιστευεις πως η εγγονί σου θα το γουσταρει... και στην τελική δεν ανήκεις και σε καμια δυναστια βασιλιάδων..
Τον αγαπάει τον γιό σου και αυτό μην το αμφισβητήσεις στιγμή... παραδέξου το, εχει κι αυτός τα χούγια του... χούγια που κάποιες γυναίκες δεν θα τα ανέχονταν... μην κοιτας εσυ που εισαι μάνα του...
Είσαι η μανα του πάντα θα σε αγαπάει, όμως μην τον προκαλείς και μην τεντώνεις το σχοινί... γιατι ακόμη και την αγαπη των παιδιων δεν πρέπει να την έχουμε δεδομένη... Μην τον βάλεις να διαλέξει γιατι θα χάσεις...
Δεν σου ζήτησε κανένας να την αγαπάς σαν κόρη σου... δεν ειναι και το ξερει και η ιδια της.. μπορεις να εισαι διακριτικα ευγενική και φιλόξενη μαζί της όταν ερχετε στο σπίτι σου... Στο σπίτι σου εσυ εισαι η νοικοκυρα...
Μην σταματήσεις να φτιάχνεις την αγαπημένη πίτα των εγγονων σου, το αγαπημένο φαί του γιού σου και εκεινα τα σαρμαδάκια που ακόμη και η νύφη σου παραδεχετε οτι τα κανεις μοναδικα κάθε φορά που σε επισκέπτονται... μην ξεχνάς να τους φροντίζεις... δεν θέλουν υπηρέτη, μη φοβάσαι δεν σε εκμεταλεύονται, θέλουν φροντίδα, μαμαδίστικο ζεστό φαί... μην ξεχνάς πως ένας απο τους τρόπους που η Ελληνίδα μάνα κρατάει την οικογενεια της ενωμένη ειναι το μεσημεριανο τραπέζι...
Μην την υποτημάς μπροστα στους άλλους ουτε και οταν ειστε μονες... είναι μια γυναίκα που προσπαθεί να γίνει καλή μητέρα και σηζηγος... Κι εσύ κάποτε προσπαθούσες και δυστηχώς και σε αμφισβητησαν και δεν σε έπερναν στα σοβαρά... μην ξεχνάς πως ένιωθες εσύ... μην κάνεις μια αλλη γυναικα να νιώσει το ιδιο...
Μην ξεχνάς... δημιουργησε αναμνησεις στα παιδικα χρονια των εγγονιων σου... αυτα θα εχουν να θυμουνται απο εσενα... τη μυρωδια του φαγητου σου και τα χαμογελα σου...
Δεν ειναι δύσκολο να αγαπας και να αγαπιεσαι... αρκει να αφησεις εγωισμους και πισματα στην ακρη... Είσαι πλέον γιαγια το πιο τρυφερο πλασμα στον κόσμο μετά την μαμα όμως... Κι αυτό το ξερεις πολυ καλα...
Κι αν δεν καταλαβες πια ειμαι... ειμαι εσύ στα 33 σου χρονια ( ναι ακομη 33...)... Τότε που ακόμη έτρεχες πίσω απο τους γιους σου, αλλαζες πανες και φωναζες να βουρτσισουν τα δοντια τους... Ναι κουραστηκες πολυ γι' αυτους... αφησες δουλεια που αγαπησες, εκανες πέρα προσωπικες φιλοδοξιες, αφοσιώθηκες σε αυτα τα πλάσματα που αγαπάς πιο πολυ και απο τον ιδιο σου τον εαυτό... όμως δεν σου το ζητησαν... μην το ξεχνας αυτο ποτε... και η ανταμοιβη σου ειναι να τους βλεπεις ευτυχισμενους δυπλα σε μια γυναικα που μεταξυ μας σου μοιαζει λιγο...
Καλο βραδυ κυρια μου
Με αγαπη εγώ...
Να περνατε καλα και να μην ξεχνατε...
Δαμιανιδου Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου